Afgelopen week heb ik weinig gedaan, vooral veel geslapen, moe van de voorafgaande weken. Ze waren spannend en er ging veel fout in het ziekenhuis, rondom Arie, waardoor er veel energie gestoken moest worden in het rechtzetten van zaken waar je liever niet mee bezig bent. Mijn hoofd zat/zit zo vol, er moet veel verwerkt worden.

Arie is meestal vrij snel weer de oude, maar deze keer valt het niet mee. Ook hij slaapt erg veel, heeft gelukkig minder pijn en wandelt af en toe alweer, een stukje, met hond Foppe.

De volgende ingreep staat gepland op 29/10 en daar kijken we niet naar uit. Hopelijk gaat de ingreep dan lukken zonder allerlei complicaties daarna.

We moesten afgelopen dagen wel weer verschillende acties ondernemen om ervoor te zorgen, dat Arie door dezelfde arts geholpen wordt. De arts zelf snapte deze eis van Arie volkomen.

Wij blijven nog even lekker cocoonen en hopelijk is Arie’s lijf straks weer voldoende aangesterkt.