Ik denk
Alles is verwerkt
Mijn jeugd was niet leuk
Verre van
Haalt mij in
Maar jaren
En jaren
Therapie
Werpen uiteindelijk
Hun vruchten
Af
Ik stortte mijzelf
Vol angst
Vol overgave
In een zwart
Diep gat
Ik vocht, huilde
Verwerkte
Knokte
Kwam triomfantelijk
De put weer uit
20 jaar later
Veel lichamelijke ellende
Verder
Van hem
Van mij
Om ons heen
Beiden de dood
In de ogen gekeken
Slaat hét weer toe
De put is minder diep
Maar wel zwart
Grijnst mij toe
Gemeen
Vals
Er is een hand
Ik pak hem vast
En
Neem de stap
je hebt het weer heel goed verwoord Marjon.
En wat is het goed van je dat je de stap neemt.
Heel goed van jou.
liefs Gertiena, XXX
Niet meer los laten die hand…..t wordt weer wat lichter, als je maat vast houdt! Kus!!
Knuff xxxxxxxx